Zo, dat is even wennen. Loop je op dinsdag nog door het rustige Schermerhorn, twintig graden, lekker zonnetje en een dag later zwerf je in Seoul, hectisch, regen en een klamme natte deken van meer dan dertig graden over je schouders. Het contrast kan niet groter zijn.
Mijn trip naar Seoul is begonnen en acht weken lang hou ik u op de hoogte van mijn ervaringen in de hoofdstad van Zuid-Korea. Omdat mijn column in De Uitkomst aan lengte gebonden is, probeer ik op mijn website wat uitgebreider te zijn.
Ik wil graag bij de beste driebanders ter wereld behoren en op mijn reis naar de top heb ik een trainingsstage van twee maanden ingepland in het land waar driebanden booming business is. In Seoul wil ik spelen tegen Koreaanse toppers, ervaring op doen en vooral een betere biljarter worden.
Maar eerst moet ik zorgen dat ik corona-vrij blijf. Dat kost me de kermis in Schermerhorn, want ik wil geen enkel risico nemen. Voor mij geen biertje in de sporthal op de mooie nieuwe kermis met Sanne. Zelfs mijn familie houd ik op afstand, want voor je het weet test je positief. En dan gaat het hele avontuur niet door.
Gelukkig krijg ik een mailtje dat de PCR test in Nederland negatief is. Stap 1 is gezet, dus zonder virus stap ik na 1,5 uur wachttijd op Schiphol in het vliegtuig van Asiana Airlines dat me via Rome naar Seoul brengt. Met dank aan opa de Reus, die mij in alle vroegte naar Schiphol brengt.
Aangekomen op Seoul Incheon Airport even wat papierwerk doen, vingerafdrukken en een foto laten maken bij de douane en daarna mag ik de taxi naar mijn hotel nemen.
Seoul is een stad van contrasten. Prachtige wolkenkrabbers staan tussen oude, vervallen huizen. Na een taxirit van een uur blijkt mijn hotel in zo’n oud pand te zijn gevestigd. Oud, smerig en zonder een greintje comfort. Dat wordt het dus niet, maar met dank aan mijn reisadviseur Nicolet Kunst uit Ursem kan ik snel een moderner onderkomen vinden. Even later krijg ik ook in Korea bericht dat mijn test negatief is, dus ik kan rustig gaan en staan waar ik wil.
Het is warm in Seoul en het regent. Misschien is het daarom relatief rustig op straat. Geen jachtige scootertjes of toeterende automobilisten. De Koreanen zijn een heer in het verkeer. Bij stoplichten wachten ze keurig tot het licht op groen springt, om zich vervolgens via een woud aan signaleringen op het wegdek verder te verplaatsen.
Op weg naar mijn nieuwe hotel in de wijk Dongdaemun maak ik even een proefritje in de metro. Met dank aan een behulpzame Koreaan koop ik een pasje in de supermarkt, waarmee je niet alleen boodschappen kunt doen, maar ook van het openbaar vervoer gebruik kunt maken. Snel doe ik een mondkapje voor waarna ik als een bijna twee meter lange reus opgepropt in de coupé tussen de kleine Koreanen vertrek. Ik val wel op.
De komende dagen ben ik voornamelijk in de MVL biljartclub aanwezig. Die club van William Oh, de CEO van het mediabedrijf Five & Six. Mede door zijn advies ben ik naar Korea vertrokken. Hopelijk helpt hij mij bij mijn missie om door het spelen tegen sterke tegenstanders mijn spel te verbeteren.
Maar natuurlijk ga ik ook leuke dingen doen. Deze week staat er een ontmoeting met de Nederlandse ambassadeur in Zuid-Korea op de agenda. Verder ga ik Seoul verkennen en, zoals de Westfriezen dat zeggen, dom kijken en me overal over verbazen. Ik hou u op de hoogte.
