Tijdens mijn eerste week in Seoul ontmoet ik veel nieuwe mensen. Dat kan natuurlijk ook niet anders, want ik ben voor het eerst in mijn leven in Zuid-Korea. Eén man ken ik wel, dat is William Oh, de topman van het Koreaanse mediabedrijf Five & Six. Als ik hem opzoek in zijn MVL-biljartclub, blijkt hij een dinerafspraak te hebben met een aantal mensen. Ik word spontaan uitgenodigd om aan te schuiven.
Ik maak kennis met de Italiaan Alessio d’Agata, die net als ik, op trainingsstage is. Hij is er al twee maanden. Verder zit ook de Koreaan Jun Tae Kim aan tafel. Hij is 27 jaar en volgens de Koreaanse manier van tellen is hij net zo oud als ik, terwijl ik net 26 ben geworden. Jun Tae Kim behoort wel tot de top 20 van de wereld. Zover ben ik nog lang niet.
Naast William Oh zit een oudere man. Het blijkt de voormalig premier van Zuid-Korea te zijn.
Kim Bu-Gyeom was tot 21 mei premier nadat hij twee jaar minister van Binnenlandse Zaken en Veiligheid was geweest. William Oh had de hele dag met hem gegolfd. Bijzonder zeg. We eten heerlijk Koreaans en wisselen onze ervaringen uit.
Fysiek zwaar
Ik merk toch dat de reis naar Seoul fysiek zwaar is geweest. Ik ben moe, maar kan slecht in slaap komen. Gelukkig gaat dat na een paar dagen beter. Ik kom beter in mijn ritme, ga na het ontbijt naar de biljartclub, speel daar mijn partijtjes en ga ’s avonds na het eten en nog een wedstrijdje op tijd naar bed.
Vanuit mijn hostel ben ik in drie kwartier in de MVL-club. Dat zijn normale reistijden in Seoul. De eerste dagen speel ik veel partijtjes. Natuurlijk tegen d’Agata en Jun Tae Kim. De Koreaan moet, volgens een handicapsysteem 50 caramboles maken, terwijl de teller voor mij op 40 staat. Dat betekent dat iedereen van iedereen kan winnen. Even later sta ik weer tegen een 18-jarige Koreaanse en krijg ik even op m’n donder. Het kan allemaal hier
Biljartclub
In de biljartclub in Seoul werkt het zo dat je als ‘topspeler’ speelt tegen de klanten van de club. Iedereen is ingeschaald op zijn eigen niveau. Ik moet 40 punten maken, mijn tegenstander bijvoorbeeld 24 of 28. Daardoor heb je iedere wedstrijd toch tegenstand van niveau en word je gedwongen om geconcentreerd te blijven spelen. En te letten op verdediging.
Bijzonder is mijn bezoek aan de Nederlandse ambassadeur in Korea, Joanne Doornewaard. Ik ga daarheen om informatiemateriaal te overhandigen van het Land van Leeghwater en het dorp De Rijp, de geboorteplaats van Jan Janszn Weltevree. Pak Yon, zoals hij in Korea heet, is daar heel beroemd, erkent ook de ambassadeur.
Natuurlijk spreken we ook over biljarten. Zij is verbaasd dat driebanden zo’n grote sport is in Korea, wil alles over mijn carrière weten en zegt toe dat ze binnenkort een World Cup-wedstrijd van mij wil bijwonen, dus wellicht is ze er eind augustus bij!
Bloedspannend
Na mijn bezoek aan de ambassade ga ik nog een paar uur trainen in de zaal van William Oh. Het is rustig in de biljartzaal. De Koreanen van de club nemen deel aan een toernooi op drie uur van Seoul. Tijdens dat toernooi spelen ze voor hun ranking. Er doen 512 spelers aan mee en er is een rechtstreeks knock-out-systeem. Bloedspannend dus.
Ik merk na een paar dagen zelf dat ik beter word. Ik maak meer series, heb een beter gevoel en dat valt zelfs William op. Dat laat hij me weten als we een wedstrijd tegen elkaar spelen. Toch ben ik nog niet tevreden. Dat hoeft natuurlijk ook niet, want ik heb nog zes weken te gaan in Seoul. Dan kan ik rustig schaven aan mijn techniek.
Topbiljarten is een kwestie van veel oefenen en zelfvertrouwen krijgen. Maar je moet ook een goede conditie hebben, de juiste voeding gebruiken en goed je rust nemen. Daarom heb ik inmiddels thuis een heel team om heen verzameld. Deskundigen die mij begeleiden op weg naar de top.
Teakwondo
Om in conditie te blijven had ik Nederland al besloten om in Seoul Taekwondo-lessen te volgen. Ik zoek een leuke club in de levendige wijk Hongdae. De eigenaresse van mijn nieuwe hostel heeft goede tips. Ik ga echter twijfelen of Taekwondo wel de juiste sport voor mij is, als ik hoor dat de Koreaanse biljarters aan Pilates doen. Misschien ga ik dat proberen. Goed voor lichaam en geest. Of zal ik toch maar Tai Chi doen?
Tot volgende week!
