Na zo’n vijf weken trainen begin ik te verlangen naar een echte wedstrijd. Die zit eraan te komen, want over een week neem ik deel aan de World Cup in Seoul. Woensdag 24 augustus staan mijn eerste partijen op het programma. Ik kijk er naar uit.
Maar eerst breng ik nog vele uren door in de MVL-club waar klanten graag tegen mij willen spelen. Althans, dat dacht ik. Totdat Kim Teacher mij vertelt dat ik te langzaam speel. Dat vinden de Koreanen niet zo leuk, zegt hij. En dat vind ik weer niet zo leuk. Ik ben hier immers om mezelf te verbeteren, niet om snel punten te scoren. ’s Nachts in mijn bed lig ik te denken wat ik hier nu mee aan moet.
De volgende dag besluit ik toch om wat sneller te spelen. Dat gaat wonderwel goed. Ik voel me vrijer, maak hoge series en speel goede wedstrijden. Door mijn snellere spel speel ik ook meer partijen. ’s Avonds om 18.00 uur heb ik al vijf partijen gehad. Ik ben kapot. Daarom ga ik naar Hongdae, eet in een heerlijk noodle-restaurant en laat mij vervolgens eens goed masseren.
De volgende dat speel ik weer het snellere spelletje. Tegen een klant, tegen mijn Italiaanse vriend Alessio en zelfs tegen de Koreaan Jun Tae. Hij is de nummer 16 van de wereld gaat het goed.
Trainingswedstrijd
Even relativeren. Het is natuurlijk een trainingswedstrijd. Maar toch stemt het me tevreden dat de Koreanen in de club enigszins onder de indruk zijn van mijn spel. Dat geeft vertrouwen.
Terug in mijn hostel lees ik een interview met atlete Femke Bol in het blad Helden. Zij is echt een schoolvoorbeeld van een sporter met een procesmatige aanpak. Ze heeft een duidelijk plan welke punten ze wil verbeteren, maar doet dat stapje voor stapje. Ze is dan ook blij met haar tweede plaats op het WK, terwijl heel Nederland had gehoopt dat ze de titel zou pakken. Ze houdt zich echter aan haar plan en is een mooi voorbeeld voor mij.
Natuurlijk hoop ik mijn opgaande lijn volgende week bij de Worldcup door te trekken. Ik mag door mijn hogere ranking dit keer beginnen in de PQ-ronde op woensdag. De winnaar van een poule van drie gaat door naar de Q-ronde.
Ik speel in iedere geval tegen Turgay Orak, een jonge en zeer sterke speler uit Turkije. Hij staat 69e op de wereldranglijst. Daarnaast tegen een qualifier die dan al twee ronden heeft overleefd. Dus dat wordt ook een uitdaging. Maar dat is alleen maar mooi en heb ik alleen maar zin in!
Nederlanders
Ik ontmoet de komende week gelukkig ook weer een paar bekende Nederlandse driebanders. De jonge spelers Joey de Kok en Joris van ‘t Zelfden spelen een voorronde, wereldkampioene Therese Klompenhouwer en Volkan Cetin starten net als ik in de PQ-ronde en later komen we ook nog Jeffrey Jorissen en Dick Jaspers tegen.
Als ik de Financial Times open sla lees ik daarin over een onderzoek dat de krant heeft gedaan onder de Koreaanse bevolking. Van de 52 miljoen inwoners geven 12 miljoen Koreanen aan dat biljarten hun favoriete sport is. Dat is goed nieuws voor de Aziaten, die hopen dat driebanden over een paar jaar een Olympische sport wordt.
Wie weet speel ik ooit nog eens op de Olympische Spelen. Maar nu eerst de World Cup. Ik hou jullie op de hoogte.
PS. Mijn partijen zijn te volgen via http://umb.cuesco.net/competition/info?idx=137. Ik speel de partijen in de poulefase om 04.00 en vervolgens om 07.00 of 11.00 uur Nederlandse tijd.
