Zo, dat was balen afgelopen week. Vol optimisme ging ik woensdag naar het Korea National Training Center waar de vierde World Cup van het jaar werd gehouden. Vijf uur later stond ik weer buiten met mijn keu, een illusie armer. Ondanks mijn goede gevoel liep ik tegen twee nederlagen aan.
De World Cup in Seoul was voor mij dit jaar de vierde confrontatie met de toppers in het driebanden. Na Ankara, Las Vegas en Ho Chi Minh Stad, waar ik nog de pre-pre-kwalificatie moest spelen, was ik nu, door mijn resultaten tijdens verschillende toernooien, direct toegelaten tot het pre-kwalificatietoernooi.
De afgelopen zeven weken had ik veel getraind. Ik speelde tegen heel veel verschillende spelers, van clubleden tot top 20-spelers. Als trouw lezer van mijn column weet je daar inmiddels alles van. Soms ging het goed, dan weer wat minder, maar al met al had ik het gevoel dat er vooruitgang in mijn spel zat. Dat bleek ook uit de waardering die de Koreanen voor mij hadden.
Goede moed
Hoewel ook bij mij de spanning toenam, ging ik toch met goede moed naar de biljarthal waar de World Cup inmiddels al enkele dagen aan de gang was. Mijn eerste tegenstander, de Koreaan Tae Hee Lee had al een aantal partijen gewonnen en was daardoor doorgedrongen tot de pre-kwalificatie. De Turk Turgay Orak, nummer 69 op de ranking-list, was net als ik rechtstreeks toegelaten tot de pre-kwalificatie.
Hoewel de partij om 04.00 uur Nederlandse tijd begon, begreep ik dat er in Nederland toch meer dan vijftig mensen mijn verrichtingen volgden via het internet. Ik hoop niet dat ik ze erg teleurgesteld heb, want door een slechte start kwam ik al snel op een 9-1 achterstand, die ik de hele partij niet meer heb kunnen goedmaken. Uiteindelijk verloor ik met 30-21 van Lee en daarmee was mijn hoop op de volgende ronde verkeken.
Terugkijken
Tegen Orak begon ik anderhalf uur later iets beter. Maar de 5-0 voorsprong verdween als sneeuw voor de zon, want de volgende dertien beurten wist ik maar drie punten te scoren. Dat is onvoldoende. Na de pauze kon ik nog iets terugkomen, maar omdat Orak regelmatig punten sprokkelde en eindigde met series van 3 en 6, verloor ik ook deze partij met 30-20. Uiteraard teleurstellend en flink balen. Maar wellicht wel weer extra leerzaam en daarom zal ik de partijen nog eens terugkijken en samen met mijn coach proberen te analyseren waar en hoe het volgende keer beter kan.
Die volgende keer is al snel. Donderdag 8 september neem ik in Sittard deel van de Grand Prix, met als inzet deelname aan het NK Masters in 2023. Wie mijn tegenstanders zijn is nog niet bekend, maar ik weet wel dat ik in een poule zit met wereldkampioen Dick Jaspers. Daar komen er nog twee uit de voorronden bij.
Tot volgende week.
