Noem hem trainer, coach of begeleider. Het maakt Raimond Burgman, al ruim dertig jaar aan de top in het driebanden, niet uit. Sinds een jaar of vier begeleidt hij Sam op zijn weg naar de top. Wekelijks trainen ze samen in de biljartzaal van Buffalo in Osdorp. ‘Ik zie de progressie die Sam maakt. Het is een proces, het succes komt vanzelf. Maar hij moet geduld hebben. Het heeft bij mij ook een tijd geduurd voordat ik de top bereikte.’
Heemstedenaar Burgman is al jaren een van de beste driebanders van Nederland. Ook internationaal timmerde hij aan de weg. In 1997 eindigde hij als tweede op het wereldkampioenschap achter Torbjörn Blomdahl en samen met Dick Jaspers werd hij tweemaal wereldkampioen bij de landenteams, terwijl het duo zeven keer bij de top-drie eindigde. Die Raimond Burgman is de trainer, coach en begeleider van Sam.
Bondscoach
Sam en Raimond ontmoetten elkaar voor het eerst een jaar of vijf geleden. Burgman was bondscoach bij de jeugd en toen hij stopte hield hij contact met Sam. ‘Wij hebben een hele goede klik samen. En niet alleen met Sam, ook met zijn ouders kan ik goed opschieten. We komen elkaar regelmatig tegen en we hebben gewoon een hele goede band. Zelfs mijn vrouw en dochter zijn een beetje fan van Sam.’
Raimond hoefde dan ook niet lang na te denken toen Sam hem vroeg om hem in zijn topsportcarrière te begeleiden. ‘We trainden eerst bij Horna in Hoorn, later ook bij hem thuis in Schermerhorn en nu spelen we in de biljartzaal van Buffalo in Osdorp. Meestal twee keer per week. Dat hang ook af van zijn agenda. Als hij in het buitenland moet biljarten dan oefenen we minder frequent.’
Heel serieus
Een specifieke opbouw voor de training is er niet. ‘We kijken naar oude partijen, leggen posities terug, zoeken samen naar oplossingen. Heel serieus allemaal. En we spelen wekelijks wedstrijden tegen elkaar. Daar leert Sam van. Ook omdat hij veel vragen stelt. Ik kan hem vervolgens tips geven. Want ik heb het allemaal al een keer meegemaakt. Dat is het voordeel als je al zo lang meeloopt.’
Ervaring opdoen, meters maken. Dat heeft een biljarter die de top wil halen nodig. ‘Sam kan van iedereen winnen, maar hij moet zich realiseren dat je niet alles kúnt winnen. Van verliezen word je hard. En door veel te spelen ga je dingen zien. Je herkent situaties, ziet oplossingen die anderen niet zien. Dat herken ik bij Sam. Toen we begonnen speelde hij een gemiddelde van 0,5. Nu zit hij ruim boven de 1,2. Maar het duurt lang voor je op 1,8 zit.’
Bevestiging
Raimond is er van overtuigd dat Sam de komende tijd nog meer progressie gaat maken. ‘Dan is het leuk als je af en toe de bevestiging krijgt dat het ook zo is. Toernooiwinst in Uden, tweede worden bij een Grand Prix, bijna het hoofdtoernooi halen bij een World Cup. Dat is de bevestiging die je nodig hebt om door te gaan. Te weten dat het goed komt.’
Goede resultaten zorgen ook voor het nodige zelfvertrouwen. ‘Sam twijfelt nog weleens. En dat is niet nodig. Zoals tijdens de finale van de playoffs toen hij tegen mij speelde. In vier beurten maakte hij 21 punten. Dan moet je doordrukken. Daar krijg je een boost van. Nu maakte hij een verkeerde keuze, miste en legde daardoor het spel voor mij helemaal open, waardoor ik de partij toch nog kon winnen. Daar hebben we het na afloop over gehad. Zo’n fout maakt hij de volgende keer niet meer.’
Eigen benen
Na grote toernooien hebben Sam en Raimond vaak telefonisch contact met elkaar. Dan nemen ze, voor zover mogelijk, de partijen nog even met elkaar door. ‘De laatste tijd belt Sam steeds minder vaak. Dat is een goed teken. Hij moet niet te veel afhankelijk van mij zijn. Hij is nog jong, maar moet wel op eigen benen gaan staan.’
Hoe de toekomst voor Sam eruit zien is ook voor Raimond ongewis. ‘Dat hangt van Sam af en hoe de sport zich ontwikkelt. Over een paar jaar moet Sam een goede keuze maken. Valt er geld te verdienen in de sport of moet hij zich op een maatschappelijke carrière focussen. De tijd zal het leren.’
De komende tijd zal Raimond Sam helpen om stapje voor stapje hogerop te komen. ‘Laatst stonden we na een toernooi nog even na te praten met Dick Jaspers. ‘Ach, zei Dick. De weg naar de top is een proces. De route is lang, maar uiteindelijk komt het succes vanzelf. Ik keek Sam aan en zei, zie je wel. Ik heb het je toch gezegd…..’