‘Ik weet dat er meer inzit….’
Ondanks een vroege uitschakeling kijkt Sam met een goed gevoel terug op zijn eerste World Cup in Zuid-Amerika. In Bogota, de hoofdstad van Colombia, verloor hij zijn partij tegen Zundert-kopman Sergio Jimenez op één punt. Even later wist hij wel overtuigend te winnen van de nummer 21 op de wereldranglijst, de Turk Tolgahan Kiraz. Maar dat ene punt tegen Jimenez nekte hem uiteindelijk. Het kostte hem een plekje bij de beste 32 van het toernooi.
Als hij zijn twee wedstrijden in de kwalificatieronde de revue laat passeren, dan kijkt hij vooral kritisch naar zichzelf. ‘De partij tegen Jimenez begon ik moeizaam. Ik maakte een paar moeilijke ballen, maar eenvoudige ballen gingen te vaak mis. Gelukkig speelde Jimenez ook niet goed, waardoor het 17-17 stond na 16 beurten. Het lukte mij alleen niet om een serie te maken. En die had ik wel nodig.’
Geluksbal
Jimenez slaagde er wel in 9 punten op rij te maken, waardoor Sam de break inging met een 26-17 achterstand. Maar na de pauze kwam hij sterk terug.’ Ik had een geluksbal waaruit ik 5 punten maak. Nadat hij opnieuw miste, maakte ik er weer 5 en toen ik er vervolgens twee keer 4 maakte stond ik ineens met 37-32 voor. Jammergenoeg speelde Jimenez de partij met 6 en 2 alsnog uit. In de voorlaatste beurt maakte ik onder tijdsdruk de verkeerde keuze en en in de nabeurt miste ik helaas de laatste nog.’
‘Gelukkig kon ik het goede gevoel uit mijn eerste partij meenemen naar de tweede. Voor het eerst speelde ik tegen de sympathieke Turk Tolgahan Kiraz. Ik voelde me goed, maar speelde niet goed. Gelukkig profiteerde Kiraz er niet echt van. Toch ging ik met een 15 – 21 achterstand de pauze in. Direct na de break maakte ik een serie van 9. Hierna speelde ik de partij rustig uit, sprokkelde wat puntjes bij elkaar, maakte nog een serie van 6 en won uiteindelijk met 40-30.’
Goed toernooi
‘Als ik terugkijk heb ik een wisselend toernooi gespeeld. Beide wedstrijden begonnen slecht, maar was de tweede helft toch goed. Over mijn moyenne van 1.462 ben ik niet ontevreden. Alleen dat ik het de eerste wedstrijd heb laten liggen is achteraf balen. Daardoor was het net te kort om mij alsnog te plaatsen voor het hoofdtoernooi. Maar ik weet nu dat er meer inzit.’
Sam kijkt, ondanks zijn vroege uitschakeling, terug op een prachtige week in de hoofdstad van Colombia. ‘Bogota is niet zo’n hele interessante stad, maar het leeft enorm in de verschillende wijken. Er zijn veel mensen, er wordt muziek gemaakt en het is er heel gezellig. Alleen moet je ’s avonds niet alleen de straat op gaan. Dat is gevaarlijk.’
Colombianen
Wat hem opvalt is dat biljarten, en dan met name driebanden, heel populair is in Zuid-Amerika. ‘De biljartclubs hebben veel tafels en die zitten regelmatig allemaal vol. Op televisie is er aandacht voor de World Cup. En als er een demonstratiepartij wordt gespeeld, dan zit er zomaar 150 man op de tribune. De sport leeft hier enorm,’ vertelt Sam. ‘Het niveau in de voorronden geeft wel aan dat het niveau ook hoog is.’
Ook bij wedstrijden in het immense sportstadion Coliseo zaten er veel mensen op de tribune. ‘Als er een Colombiaan speelde was er een enorme hoop herrie in de hal. Mensen schreeuwden, klapten en moedigden hun favoriet luidkeels aan. Dat maak je bij andere World Cups niet mee. Heel bijzonder,’ aldus Sam.
